Kan eg få lov å tenke tanken
Å kunne vere ilag med deg
Vere der langt fram i tida
Det å vandre i jamstelte steg
Ikkje ha noko slags pause
Eller finne på noko nytt
Sleppe å starte på botn igjen
Eller kjenne at no e det snart slutt
Eg vil kjenne at livet leve
Eg vil kjenne at eg er på
Og vite at du er der alltid
Ikkje redd for å gli ifrå
Eg vil ikkje lenger bruke
Streng og hard medisin
Det er du som gjev meg livet
Fordi du er medisinen min
Det er ikkje noko eg kan forlange
vere trygg på at det skal skje
Men å håpe må eg kunne gjere
kanskje eg også kan prøve å be
Treng ingen elg i solnedgangen
eller nokon anna stor klisjé
Eg vil berre få leve det livet eg har fått
Endå eit stykke te`
Eg kunne meg heller ynskje
nokre tonar frå ein nystemt gitar
Som kan klinge med til sjølve livet
Knytt opp til det håpet eg har
Det å berre kunne berge livet
Det er vel ikkje berre, berre det
Men no er det det som gjelde
Det e vel berre slik det e.
01.13. – 26.09.13.